lise günleri...
kır pidesi yedikten sonra birde dolmuş parası kalmış cepte. havada gittikçe soğuyor ama deli kan gitmek istemiyor kızılaydan. bilgiye olan müziğe olan açlığı arzusu gene ağır basıyor gidiyor dostuna. belki parası yok yanında birşey alamıyor ama okuyor dinliyor gaza geliyor içindeki açlığı daha da büyütüyor büyütüyor...
velhasıl yıllar sonra bu etkileri bünyede bırakabilen sıcacık ortamdır dostkitabevi...
