ahmet hamdinin yazdigi ibrahim sadrinin muthis yorumladigi siir.
ve say ki
butun siirler gozlerini butun sarkilar saclarini soylemedi,
sen bu sehrin en guzel yeriydin
hic cikmadin fikrimden
ve hic gitmedi bir topak kan gibi adin icimin nehirlerinden
kahrolmus sayfalarin arasinda adin
sokaklar dolusu bir adamin yalnizligi
bu sevda biraz nadan birazda hickiriktadir
pencere onu menekselerinde her aksam
ve sen say ki yerin dibine gecti gecmeyesi sevdam
ve ben seni sevdigim zaman bu sehre yagmurlar yagdi
ve ben seni sevdigim zaman ayrilik kursun kadar agir gulusun kadar felaketiydi yasamin
yine de bir adin kalmali geriye
butun kirilmis seylerin nihayetinde.
beni affet kaybetmek icin erken
sevmek icin cok gec....
sen say ki ben hic aglamadim
ateslere tutmadim yuregimi
ve sen san ki geceleri koynuma almadim ihaneti...
