aile baskısı sebepli ankarada okuyanları tenzih ederek, "o halde ne demeye buraya geldin, kafana silah mı dayadılar" diye sormak lazım kendilerine.
gerçekten anlamıyorum, ankarada deniz olmadığını herhalde 3 yaşındaki çocuk bile biliyordur. ama nedense insanlar hem kendi iradeleriyle okumak için ankaraya geliyorlar, ondan sonra da "yaaa burda deniz yok ama çok kasvetli" , "10 dedin mi her yer kapanıyor" "gece hayatı sıfır, eğlence yok. memur şehri burası yeaaa" , "ulan şimdi istanbulda olmak vardı" diye söylenenler gırla gidiyor.
adama demezler mi "birincisi, bunları buraya gelmeden önce biliyor olman lazımdı, ikincisi madem o kadar istiyordun,o zaman istanbula gideydin" diye,
hasılı, öncesinde iyice düşünmeli,ondan sonra üniversite okunacak şehir seçilmeli.
çünkü üniversite yılları insan hayatında önemli bir yer tutar, bu yüzden insanın kendini mutlu hissettiği şehirde okuması lazım.
