izmirîn küçük bir ilçesinde yaşardım küçükken.bu küçük sevimli kasabanın büyük ve fazlaca hopörleri vardı dört bir direğin üzerinde.belediyeden bir anons yapılmadan önce açılma sesinin cızırtısı çalardı kapısını kulaklarımızın ve o sırada zihnimiz de anlardı anons geleceğini.hâle balık,meyve sebze geldiğini,merhumların cenazesinin nereden kalkacağını,namazın nerden kılınacağını ve kimin ne grup kana ihtiyacı olduğunu hep o hopörlerler haber verirdi bize.ilçe içi birlik beraberlik hopörlerin eseri gibi gelirdi bana hep. ama daha sonra ilçenin büyükşehir belediyesine bağlanmasından sonra hepsi unutuldu gitti ve herkes de vefasız,aranmayan bir şey oldu hopörlor.
