insanı dertten derte sürükleyen, piskopata bağlayan, kendini yiyip bitiren bi tür bu. her şeyden şüphe etme durumu dünyada var olan olmuş her şeyden. sürekli düşünme halidir ayrıca her ihtimali olasılığı bir bakarsın ki olabilecek tüm olasılıkları hesaplamış hesapladıktan sonra da bu duruma nasıl alışırım derken buluyosun kendini.bazen de en en en en kötü ne olabilir ki diye düşünüyorsun.kendini en kötüye alıştırarak belki o zaman kabullenirim gibi düşünüyorsun ama iş öyle değil işte daha da fena oluyorsun.paranoyanın da en son devresi tabiki iiiisssyaaaaeeeeeeeeeeen. sokarım böyle işe de aşka da ızdırabına da diyerek her şeyi yakıp yıkmak siktir etmek seni ayar eden insanları öldürmek ya da en basiti kendin siktir olup gitmek isterken buluyorsun kendini. çünkü paranoya denen bu şey şüphenin anası panik atağın atası endişenin ve mutsuzluğun babası her an diken üstünde durmanın da ikizidir.her ne kadar seni rahatlatan biri olsa da ve sen ona kendinden fazla seviyor ve inanıyorsan da bazen olaylar ikinizin çerçevesinden çıkıyor.eğer bu paranoyayı geçirdim ben artık rahatım arkadaş hiç bir şeyi takmıyorum oluruna bırakıyorum su akıyo yolunu buluyor diyen bir insanevladı varsa bir ulaşsın bana.yoksa delirmemek işten değil!
