avazı çıktığı kadar bağ'rarak
kaçıyor kargalar sürü halinde..
ufka yükseliyor bir siyah bayrak
güneşin tunç gibi esmer elinde..
kaçıyorlar sanki bir felaketten
matem tutuyorlar vah! vah! diyerek
giriyorlar çıkıp ebediyetten
fani bir aleme istemeyerek..
kaçıp kurtulmuşlar bir işkenceden
haykırışıyorlar bırak! diyerek
bilselerdi eğer daha önceden
gitmezlerdi belki merak ederek
boşuna ebedi ülkeye kadar
ölüm diyarından gelen kargalar..
yan yanyana bir zincir teşkil ederek
boşlukta durmadan şakırdıyorlar
bazen tok bir sesle takırdıyorlar
gidiyorlar işte veda ederek
bilinmez aleme doğru kargalar..
yetkin almancasıyla, goethe ve hölderlin hayranlığını ahmet haşim hayranlığı ile kaynaştırmak isteyen şair sedat umran' dır. gayet pastoral bir yapı arzeden şiirleri için '' sonsuzluk atı '' adlı toplu şiir kitabının arka kapakta yer alan değerlendirme yazısında ilhan berk; ham bir şiir sedat umran şiiri diyor. ilhan berk i şiir paradigmasına koyamasamda, doğru bir değerlendirme yapıyor sedat umran şiiri hakkında. ancak sedat umran çılgın bir şiir hayranı olup sempatikliğiyle tüm falsolarını örten kişidir aynı zamanda.
