yağmurlu bir günde, bir elinde kahve kupası bir elinde yarısına geldiği bir kitap; ince bir battaniyeyi üzerine örtüp pencere arkasındaki koltuğa oturmuş sevgili genç entelektüellere tavsiye ettiğim şarkı.
beğensinler diye değil hayatlarının baharının ellerinden geçip gittiğini ölmeden mezara girdiklerini bu genç yaşlarında emekli hayatı yaşadıklarını fark etsinler diye.
evet bu yalnızlık çekilmez gibi en iyisi çık dışarı bir hava al; o fuları bir çıkart koş, bağır, ıslan, yere düş. kirlenmek güzel olmasa da yalnızlıktan iyidir.
