görsel hafızam ve yer-yön hissim çok kuvvetlidir-yol tarif etmede her ne kadar kendime güvensem de yer tarif ettiğim insanların doğru yolda olduklarından emin olmak için kişileri neredeyse gideceklere yere kadar sapık gibi takip etmişliğim var. beni buna iten şey "ya yanlış anladıysa, ya ben anlatamadıysam" korkusudur.
iyileşmek için bir hocaya gittim, "şeytanın vesveseleridir" dedi rahatladım.
bi' bakıma "sosyal gönüllülük" meselesine dönüştüğü için "yol tarif etme"nin bendeki yeri farklıdır. eğer havamda değilsem ve bana adres ya da yol soracak birisini görürsem kafama huni takıyorum. koşarak uzaklaşıyorlar.
