gerek olay geçişlerindeki ve gerekse bölümlerarası bağlantılarındaki başarısıyla çok sağlam bir öykü ölümsüzlüğün gölgesi. güçlü iskeleti, olay kurguları, anlatım tekniği ile tam not aldı benden.
yazarın öyküye hakimiyeti çok açık hissediliyor. hatta bunu, özellikle hissettirmek istediğini düşünüyorum yazarın. ben, karakterleri avucuma alır, parmaklarımın ucunda oynatırım demiş; sırıtmayan bir küstahlıkla.
yazım tekniği itibarı ile klasik bir dil kullanılmış. olaylar, geçmiş ve şimdiki zaman kalıplarında ele alınmış ve genel yazım kurallarına sıkı-sıkıya bağlı kalınmış. cümleler kısa ve ifadeler kesin olduğundan okunması çok kolaylaşmış.
- bu öyküyü, farklı zamanlarda üç kez okudum ve her defasında büyük tat aldım.
buna mukabil,
bir yazarın öyküsünde bu kadar çok firma ve ürün ismi vermesi alışıldık bir durum olmadığı gibi okuyucuyu ciddi anlamda rahatsız da ediyor. hani, bu öyküyü kaideyi taciz eden istisna değil de dünyaca ünlü bir yazar kaleme almış olsa, diyeceğim ki sırf reklam geliri elde etmek için yapmış.
söyleyin bana dostlar! ben mi yanlış düşünüyorum? yazık değil mi şu güzelim öyküye, onca emeğe, zamana. yeni icatlar denenip öykünün kendini göstermesi için çaba harcanmış desem; onun buna ihtiyacı yok! o zaten rüştünü ispat etmiş.
- asıl maksadı bilemedim ben şimdi fakat görünen o ki kaide yine taciz edilmiş.
