değişkendir. okuyucunun duygusal yaklaşımına bağlı olarak değişen tepe noktasıdır. mesela bana göre camus'nun yabancı'sının climax'i, elemanın yargılanmaya başladığı kısımların tümüdür. camus ard arda şok eder okuyucuyu, kavramdan kavrama taşır, etiği, adaleti, duyguyu, üzüntüyü, mutluluğu, umursamazlığı ve yabancılılığı yaşatır.
her zaman da sonda olmayabilir. öyle bir şartı yoktur. ama mesela bazı yazarlar vardır climax'i klasik yerlerde tutarlar. mesel e.poe'nun'ki hep sonlardadır.
