söylemesi çok kolaydır, "evet, ben sadece gitmek istiyorum", ama yapması neredeyse işkence gibi gelen bir eylemdir; hele de seviyorsak onu, o tapılası varlığı bir daha hiç görmemecesine orada öylece bırakmak, bırakmak zorunda kalmak, çünkü öyle gerektiği için yapmak, kahretsin işte, öyle olmak zorundadır, işte o hayatımınız bir bölümünü, belki büyük, belki de tamamını karartır. bu işkenceyi şu şiire bağlayarak anlatmak daha açıklayıcı olacaktır:
artık gidiyorum...
bütün umutlarımı ve umutsuzluklarımı yükledim sırtıma
