yurdum insanının çoşunca tribün vs ortamlarda haykırarak çoştuğu türküdür efendim. Yalnız bu türküde olup da yıllardır çözümünü bilemediğim bir sorun var. Gol gelir, tribün çoşar, daha da çoşup adeta fişek gibi patlamak için eller havaya kalkar, desibel sınırlarını zorlayan bir pınarbaşı girilir, buraya kadar hiçbir sorun yoktur, zira çoşku gerçekten tavan yapmıştır; güçlü bir pınarbaşı'nın verdiği çoşku hayatta parayla satın alınamayacak hazlardan birisidir.*
Fakat gelin görün ki bu türkünün "ellere vermem seni" dizesinin hemen ardından gelen "kendime alsam seni, sineme sarsam seni" dizeleri hiç mi hiç sevilmez. Çoğu kişi kafasına göre bir şey söyler, kimisi hiç söylemez susar, çok güçlü devam eden o çoşkuda anlamsız ve soğuk bir kopukluk olur.
Fakat çok şükür ki yine hemen bu dizelerin ardından "ooo oğlan bizim kız bizim" dizesi gelir de düşen çoşkuyu dengeler, tekrardan artırır. Fakat yine de ilk satırına kulakları sağır eden bir ses ve çoşkuyla girilen pınarbaşından artık eser kalmamıştır.*
işte o yüzdendir ki pınarbaşı her çoşku anında tribün vb ortamlarda söylenir, fakat maharet söylemek değil, "kendime alsam seni, sineme sarsam seni" dizelerinde düşmemektir. Pınarbaşını söyleyen değil, malum dizelerde düşmeyen tribün ve ortam candır, sevilesidir.*
