Çok görmem!
insanlar kendilerini bile tanıyamıyor artık. O cinayetleri, tecavüzleri, hırsızlıkları ve diğer bütün insanoğlu'na yakışmayan şuçları işleyenlere "neden yaptın?" diye sorulduğunda, itiraf edip pişmanlıklarını söyleyemeseler bile kendi içlerinde pişmanlığın en ağırını yaşar ve "bunu ben mi yaptım?" diye kendilerine sorarlar.
Kimse suçlu, acımasız ve vicdansız doğmaz. Yaşadığı şartlar ve çevresindeki hayat onu biçimlendirir.
Sağ veya sol, önemli olan insan hayatına saygılı olmaktır. Deniz gezmiş inandığı bir değer uğruna mücadele etmiş, hatırlanması; en azından tanınması gereken bir insan.
O'nu tanımayanlara ikinci bir soru sorulması gerekir. "Kendini tanıyor musun?"
Bu arada açıklama yapma gereği duyuyorum. Benim benimsediğim herhangi bir siyasi görüş yok!. *
