aslında başlık, "sana aşık olan insanın en yakın arkadaşına aşık olmak" olacaktı. amma velakin sözlük izin vermedi.
çaresiz kalırsın. kendine engel olmaya çalıştıkça, daha çok boğulursun duygularının içinde.
sana aşık olan adama * hiçbir zaman ümit vermemişsindir aslında. ama onun sana olan aşkının boyutunu düşündükçe, bunun imkansız olduğunu fısıldarsın kendine. yıllarca bıkmadan usanmadan sevmiştir seni çünkü. sen istemedikçe daha çok sevmiştir. sırf seni kaybetmemek adına hep susmuştur. gülümsemiştir.
sen onun bu takıntıyı atlatamadığını düşündüğün için konuşmama kararı almışsındır. aylarca konuşmamışsındır. sonra gelmiştir, "atlattım ben. inan bana. eski duygularım yok artık sana karşı." diye ikna etmeye çalışmıştır seni. inanmışsındır. veya inanmak istemişsindir.
...........................
sonra bir gün en yakın arkadaşıyla tanışırsın. gördüğün andan itibaren, "hayır, sakın bunu yapma." cümlelerini aşılamaya çalışırsın ruhuna. bir yere kadar başarırsın belki. fakat öyle bir an gelir ki; artık ruhun söz dinlemez. onun sesini bile duyduğun an kalbinin yerinden çıkacak gibi olduğunu hissetmeye başlarsın.
sen suçluluk duygusuyla yanıp tutuşurken, iki soru aklında hep dönüp dolaşır:
- başkalarının mutluluğu için yine kendi mutluluğundan mı vazgeçeceksin?
- yoksa, bir kereye mahsus bencillik mi yapacaksın?
