imkansızın çekiciliğinden mi ne, her mum ışığında, her gece karanlığında, her bir fikrin kıyısında köşesinde daha da bir akla gelendir uzaktaki sevgili. aslında akıldan çıkmayandır. yanaktan süzülen her bir damlanın müsebbibidir... insan o damlalarla aradaki mesafeyi doldursa yüzerek bile gidebiilr sevgilinin yanına, ama elin tersiyle itildiği için damlaların her biri sevgililer gibi ayrı yerlere düşmüştür bir kere... geriye bir tek şey kalır sabredip beklemek, beklemek, beklemek...
