Uykusuz gecelerde andım seni
Yıldızlarla paylaştım sensizliği
Gecenin karanlığında uzakta
Hayalin el uzatmış bakıyor bana
Hep bir adım yaklaştım hayaline
Yaklaşdıkça kaçtın uzanamadım eline
Yoruldum bu bekleyiş ne zaman biter
Gözüm ufukda doğacak güneşi bekler
Her saniye her an parçalanıyor gölnüm
Bu bekleyişe tek çare ölüm
Sende uykusuz bir gecede anarsın beni
Bir yıldız olur derdini dinlerim
Bu karanlık sokaklar ürkütürse seni
Güneş olur gelirim .
not: ilk şiirimdir yeri ayrıdır bende. sağlıcakla.
