bu başlığı görünce biraz çekinerek de olsa yazmak istedim.
4 yıldır ahmet kaya dinliyorum ve hiçbir ortamda, hiçbir arkadaşımın yanında ahmet kaya dinlediğimi söyleyemedim. ancak....
van\'dan istanbul\'a gelen depremzede çocuklara gönüllü olarak ingilizce dersi verirken \"what is your favourite singer?\" sorusuna \"ahmet kaya and şivan perver\" diyen çocuğun özgüvenine hayran kaldım...
ben de seviyordum ahmet kaya\'nın şarkılarını ama hiç dillendiremedim.
okula giderken her gün yol boyunca dinlediğim \"şafak türküsü\" nü dinlerken bir gün dahi sektirmeden gözyaşı döktüm. bu türküyü her duyduğumda içimden parçalar koptu. her seferinde aynı derecede duygulandıran ikinci bir türkü / şarkı tanımadım.
\"yani benim güzel annem\" diye başlayan her satırında ben kendime hakim olamadım.
şafak türküsü\'nü de geçin hadi....ahmet kaya\'nın \"söyle\" parçasını dinlemeyen ama serdar ortaç, demet akalın, hande yener dinleyen varsa da bir şey diyemiyorum....
siyasi görüşü beni ilgilendirmez, orasını biz de bilemeyiz aslında, neye inandığını nasıl yaşadığını bi-le-me-yiz....insanlar öldükten sonra arkasından konuşan çok oluyor ne de olsa çıkamıyor ya topraktan kendini savunmak için....bildiğim tek şey var; ahmet kaya gibi güçlü bir ses -ama her şarkısında- ben tanımadım. utanmadan dinleyebiliyorum, çünkü ben ahmet kaya\'nın şarkılarını seviyorum.
ve....gayet de milliyetçiyim...vatanımı, bayrağımı, marşımı, ulu önderimizi seviyorum. her şehit düştüğünde toprağa ağlayabiliyorum, her şehit verdiğimizde o ocağa düşen ateşi düşündükçe içim ürperiyor, dayanamıyorum.
