fenerbahçe'de oynarken çok ısınamamıştım kendisine. 11 sene real madrid'te oynamış 34 yaşındaki roberto carlos daha fazla mücadele ediyordu kendisinden. (sevilla maçında sakatlanana kadar) bu sebeple zico uğur boral'ı daha fazla tercih ediyordu zaten. sonra daum dönemi ile beraber daha fazla sarılmıştı işine ancak o zaman da çok da iz bırakan bir performans koyamadı ortaya.
ama ayrıldıktan sonra, her bursa maçını izleyişimde sanki fenerbahçe'nin sol kanadındaymış gibi hata yapmaması için gözünün içine bakar hale gelmiştim resmen. farketmeden sevmişim brezilyalıyı...
dün akşam gözyaşlarını gördüğümde bir garip oldum. üzülme eski dostum diyip sarılasım geldi içimden.
