öğrenilmiş çaresizlik içinde kıvranan bir ihtiyar ve ona anlam veremeyen arkadaşı...
ama bizi döven şebeklerin elinden kurtulup, merdivenin tepesine çıkabiliriz çocuksak ya da deliysek.
ve yazarın da dediği gibi ''uçlarda yaşamak hayatı anlamlı kılar. '' uçlarda yaşayan deli biri olmayı seçerek şebeklerin elinden özgürlüğümüzü alan prometheus olalım! ve ciğerimizi de kartala parçalatmayalım!
okuyanda isyanı kamçılayan, aslında özgürlüğe giden yolu daha da özelleştiren bir eser.
--spoiler--
''aslında bir değişikliğe hazır değilim. ömrüm boyunca da olamadım. sanırım bu şekilde devam edeceğim.''
--spoiler--
--spoiler--
''gerçekten bunca yıl bekledikten sonra bilge olacağına dair inancın bu denli kırılmışken ve ölmeyi beklemekten başka yapacak hiçbir işin yokken böyle davranman ikiyüzlülük değil mi?''
--spoiler--
''tamamen delirmeli insan. dorian gray'deki lord henry benim idolüm. ya da yeraltından notlar'ın kahramanı benim. dürüst olmak hepsinden zor. ve ben ömrümün şu son zamanlarında hiçbir şeyden korkmuyorum.
--spoiler--
--spoiler--
''evet güçsüzüz. ama ruhen değil. içimde vezüv kadar güçlü bir ruh parçası yatıyor benim. ateşten yapılma ve aç bir sırtlan kadar kutsal. bu metruk bedenin içine böyle kadir bir ruhun yerleştirilmesi. işte büyük şakacı!''
--spoiler--
abartmak ve uçlarda yaşamak hayatı anlamlı kılar. sadece deliler ve çocuklar özgürdür. bu yüzden toplum onların önünden çekilir
--spoiler--
