bazen sadece dinlediğin müzikleri ağız alışkanlığı olarak tekrar edersin, hissetmezsin bir şey.
film izlerken yastığa kol atarsın, boşta kalır.
kendim için süsleniyorum/kendime bakıyorum demekten sıkılırsın, aynaya gülümsemeyeli uzun zaman olduğunu farkedersin, yada aceleyle ve heyecanla hazırlanmayalı.
hasta olduğunda, ailen hariç birinin ''canım ya geçmiş olsun''dan fazlasını hissetmesini istersin, yanında olmasını ve endişelenmesini.
birinin elini tutup gezerken diğer insanları fark bile edememek istersin, öylece geçip gitsinler ve odak noktan tek biri olsun.
bunların çoğalması ve eksiklik haline gelmesi, aşık olma ihtiyacı.
