entelektüel kaygının neticesi olan kültürel birikim uğraşının getirdiği farklı bakış açılarının insanı toplumun kalıplaşmış yargılarından ayırıp asosyalleştirmesi ve kitaplarla olan dostluğunun ona yetmesi sonucu, kaygısını neticelendirmeye çalıştığı ve tüm techizatını bulundurduğu odasından çıkıp, toplumun maskeli balosuna katılmaya gerek görmemesidir.
onun aradığı huzurdur, artık geride kalmış ya da anlam karmaşasında kaybolup gitmiş hayallerinin üstüne etiket gibi yapışıp onu yönlendirmesine izin vermez, toplumun caydırıcılığından uzakta yeni hayaller kurmaya girişir. bunun için de en iyi yol dinlenmiş bir kafaya sahip olmaktır, dinlenmiş bir kafa da anı en iyi şekilde zamana dökmek için gereklidir.
dolayısıyla yalnız ancak sessiz günleri başlar, zorlu insancıl savaşın, ancak uykularla mola verilen.
