tecrübe zekadan daha kıymetlidir.çünkü herkes zeki olduğuna ve herşeye zekasının yetebileceğine inanır.oysaki zeka kendi hayallerine odaklanır ve bu doğrultuda gider.kendine oynayan zeka, başkalarının hesaplarını düşünmekten çekinir.bir nevi kaybetme korkusudur bu..yüzleşmeyi istemez.olayların içine girmekteki cesareti her zaman kendinde bulur, çünkü yeterli olduğuna kendini ikna etmiştir.bundan sonrasıda tecrübe etmektir.reel hayata geçiştir.işte bu noktadan sonra başkalarının hesapları ve hayatın akışı devreye girer.hesaplamadığı gerçekler önüne geldikçe tecrübe oluşur.geçmişe sünger çekilir ama aslında yaşanan yaşanmıştır.