Kesinlikle yazarın özgün konusu çok ilgimi çekti. Bir insanın bakıp da göremeyişini, objelerden yardım dilenişini çok güzel anlatmış hikayesinde. Adamın yalnızlığına okuyucuyu da konuk etmiş. Gerçekten de güzel bir hikaye olmuş. Anlatımı çok doyurucuydu. Sonuna doğru açılan bir hikaye olmuş kesinlikle.
Ancak, bir yerde yazmaya ediyordu, yerine yazmaya devam ediyordu, diyecekti sanırım.
Bir de, şarrap kelimesini, sanki rakı birra şarraap diye bir şarkı sözünden almış gibi geldi. *
Farklı bir söylem kullanabilirdi.
Emeğine sağlık, keyifle okudum.
