işte bu zihniyet, devletin bir sürü ihtiyacı varken devlet tiyatrolarına para akıtılmasına ne hacet demektedir. ne devlet 1500kişinin maaşıyla çöker ne de üniversiteler abuk subuk bir sürü prosedüre parası yeterken organize ettiği 3-5 eğlenceli+kültürel etkinlikle iflas eder. elbet her eğlencenin de bir sınırı vardır ki üniversiteler bütçelerini aşacak ekşınlara girişmezler.
sıkıntı etmeyelim, herkes kendi nefsinden sorumludur, sen konsere gitme de, edebiyat fakültesinin, tarih bölümünün, edebiyatçıların, mühendislerin şenlik başlığında getirttiği profesörlerin konferanslarına, panellerine katıl, zevkine göre herkes eğlensin. yaşadığımız şehirlerde konferans, 3-5 yazar tanıyabiliyorsak çoğu şenlik bahanesiyle gelmiştir.
