efkarlı bir gündü, yaktım sigaramı, müzik arkada ben önde. yazmaya başladım. o anki ruh halimi kağıda döktüm. ortaya çıkan şarkıyı dinlediğimde kendimle tebrikleştim. o kadar içten olmuş ki albümdeki dinlemeye doyamadığım bir başyapıt ortaya çıktı. kalplerimiz krizin bekçileri değil mi? bence bugüne dek yazdığım en içten nakaratlardan birisi. tebrikler sago. güzel iş. *
