benim bir türlü gerçekleştiremediğim eylemdir.neler neler düşünür de anlatamam kendime bile.içimden ağlar karışığım bu ara der geçerim anlatamam kendime bile.O duygunun adını koyamam çoğu zaman.içinden ağlamak da fena değildir hani.Bir kaç saat istesen de duyamazsın kimseyi boş bakarsın içinden(ki adı tam olarak adı bu sanırım).Açıklaması nasıl olur ki başka.Sadece yarım kaldım biraz ben.Nasıl geçer nasıl iyileşir hiç bilemiyorum.Farklı yöntemler denedim fakat amaca ulaştırmada yetersiz kaldılar sanki az biraz.Mutlu ol uyu yemek ye git gel dön dolaş mutsuz ol yat kalk hopla zıpla çırpın çığlık at öl tekrar gel.Aynı yerdesin aynı düşünce beynindeki.Ne o düşünce tam olarak?Mutlu eder mi varlığı seni.Cevabını bildiğim soruyu da böyle sorarım işte ben kendime.
