sözlerini yazmadan geçmek olmaz bu mükemmel şarkının.
incecik ipleri vardı
onu şimdilik hayata bağlayan
küçücük gözleri vardı
ağladığında beni maviye boyayan
o hayatımın çocuk yanıydı
beni sevdi benden çok
yaralarıma üfledi dudakları
beni öptü benden çok
çıkarıp küçük kalbini yerine koyduğu beni
benden çok sevdi
kar gibi soğuk elleri vardı
avuçlarımda eriyip kaybolan
kızdığında dikenleri batardı
öyle biriydi severken canını yakan
o kalbimin çocuk yanıydı
beni sevdi benden çok çok
çıkarıp küçük kalbini yerine koyduğu beni
benden çok sevdi
tek kelimeyle acıtan bir şarkı. şarkının yazılmasına sebep olan anlara götürüyor dinlerken, gözünüzde canlanıyor tek tek hepsi. o küçük kalpli kişi. kalbini yerinden çıkartıp da sevdiği adamı koyan kişi. küçük kalbinin küçücük yerine koskocaman gördüğü, gönlünde devleştirdiği o adamı sığdıran kadını görüyorsunuz dinlerken. kendinizden parçalar bulmanızsa ölümcül olabiliyor. mükemmelsin redd.
edit: çok ironik, henüz bir şeyden haberim olmadan, aldatılmaya başladığım gün dinlemiş ve yazmışım buraya bu şarkıyı.
