futbolla ilgili futboldan başka herşeyin konuşulduğunu fark etmemdir.
maç görüntülerinin olmadığı televizyonlarda sabaha kadar futbolcu ve oynanan oyun dışındaki tüm muhattapların ve olayların konuşulduğunu görmemdir.
futbola siyaset ve yargı bulaşmasıdır.
futbolu değil, kendi çıkarlarını önde tuttuğunu bas bas bağıranların futbol yönetimlerinde yer alıyor olmasıdır.
tüm bu beceriksizlerin yüzünden birbirine giren türk futbolunda yine kendine pay çıkarmayıp koltuğunu koruyan bu adamların, futbol adamlarını harcıyor olmasıdır. Örnek mi:
canını dişine takıp oynayan, 10 yıl civarında beşiktaş kariyeri olan ve yaşlandıkça kendini geliştiren bir sportmen olan ibrahim üzülmez emekli edildi ama tüm takımın en başarısızı başkan yıldırım demirören tff başkanı oldu.
futbolcularına para ödüyor olmasını bir marifet ve lütufmuş gibi anlatan, rakibine iftira atıp yılboyu ağlayan, şikeden şikayet edip sportif başarısızlığını masabaşı oyunlarıyla toparlamaya çalışıp koltuğu işgal etmek bir yana rakip futbolcuyu gırtlaklayarak icraat yapan sadri şener görevde. çocuklarımıza iyi bir miras bırakamıyoruz, şampiyonlar ligine katılıyor olmamıza sevinmedim diye açıklama yapan, tüm yöneticilere fırçanın kralını kayan şenol güneş takımdan ayrılıyor.
futbolu geçin, küçük bir birimi idare etme kapasitesi olmayan insanların koca koca mevkilerde olmasıdır. Örnek:
şampiyonluk maçı oynanıyor, maç bitiyor ve konuk takım kupa alacak. ev sahibi takımın seyircilerini polis provoke ediyor, vali, federasyon başkanı, kulüp üst düzey yöneticileri staddayken kupa töreni yapılamıyor, kupanın soyunma odasında verilmesine karar veriliyor. sonra tabii ki bu salakça karar reddediliyor, sonra sahaya çıkılıyor ki saha ışıkları söndürülmüş. en son konuk takım boş ve karanlık statta kupayı alıyor. başbakan araya girerek bir de bu kadarı beceriliyor. soruyorum; içişleri bakanı, vali, il emniyet müdürü, federasyon başkanı ne işe yarar ve niye o koltukları işgal ediyorlar? bu tabloyu kendilerine yakıştırmışlar ki sıradan onay vermişler.
