28.
-
şu sıralar en büyük derdi aşk olan insandır, durduramıyoruz efendim, yine bir şeyler yazmış:
bir dost kadar yakındım sana, sen niye uzak, ama hep uzak
bu kadar mesafe yakışmıyordu bize, anlamıyordum ne olacak
zihnimi yine karıştırırken sözlerin, manalar yüklüyordum özlere
gazı kaçmış hayatımın son hecelerini okuyordun ağlayan gözlerime
bu gece ne zaman biter, ne zaman güneşine kavuşur maviler
bu sıkıntı paylaşılır mı, paylaşılırsa azalır mı bilmem git gide
yorumsuz belirsizliklere, düşünceli maviler dönüyor sahipsiz grilere
ölür mü duygularım öylece bıraksam ölmüş duygularının ellerine
yanar mı bedenimin yakıtı, yaşatır mı beni birkaç fazladan saniye
görmek istiyorum nefes aldığını, sezmek istiyorum beni neden yaktığını
kaybolsam zihninin dehlizlerinde, bulur muyum bir cevap malubiyetime
öldürür mü beni sensizlik, biraz daha sensiz kalmak istemediğim halde
bu gece ne zaman biter, ne zaman kavuşur maviler parlayan eşlerine
ben de o zaman biterim işte, bulurlar beni bir kaldırım köşesinde..
*
