çünkü gam yükledik boş kalan bir yerlere her seferinde
sonra ağladıkta ne oldu?
o hep güldü ve haberi olmadı
sen ise kuruntulardan sıradağlar kurdun her seferinde
bir çelebi değilsin yalnız kalmak adına
çünkü yalnızlık mahsusmuş rahman'a...
sen aşkı bayılmak mı belledin ey zahid
sus ki, yakarışların biline bir mezar taşında
bilmesin mahlukat ahvalini
çünkü dağ, taş...
her biri bu derdine şahit...
