tam gündüz vakti. etrafa bakındım. bir süre buralara gelmişsin. kaçıp durdum ama merakıma yenildim, başımı çevirdim, gözlerim seni aradı, belki, belki görecektim, görmedim. oradan çıkıp başka yere uğradım, senide bilen biriyle, ezbere bildiklerimizi, tekrardan yeniymişcesine konuştuk. seni andım. anıların içinde kötü kaldın. ölüm sadece toprak altı formda yaşamıyor, nereye çekersen ölüm orada. seni anılarla beraber öldürdüm. kelime kaldın, cümle kaldın, kurgu misali bir sayfada.
