Hala pilav günlerini bile kaçırmamaya özen gösterdiğim lisem. Aslında her ayın son pazarı kahvaltı adı altında ufak buluşmalarda düzenleniyor. Ancak son 1.5 senedir pazarları çalıştığımdan nasip olmadı. Ama pilava gidince neyin değerini bilmediğimi daha iyi anlıyorum. Ne çabuk geçmiş 4 sene peşine 10 sene. Okula gitmeden önce ortaköyde çorba içişlerimiz, çıkışta Beşiktaş'a yürüyüşümüz,kavgası dövüşü eğlencesi hepsi gözümün önüne geliyor. Keşhane dediğimiz sigara içtiğimiz bölüme bile hep uğrarım. Çünkü en çok anı orda yatıyor. gel bir daha oku deseler gözümü kırpmadan gider okurum bir 4 sene daha.
