Bir sabah sensiz uyanmaktan korkuyorum... Bir sabah, yaşamımdaki tüm güzel anlar, bir film şeridi gibi gözümden geçerken; yapamadıklarım cebimde dururken son nefesimi vermekten korkuyorum. Çocuğumla ışıklı pastanenin önünden geçerken ona profiterol alamamaktan korkuyorum. Bir hastane odasında, sevdiğim insan kollarımda bana bakarken gözlerini kapatıp gitmesinden korkuyorum. Bunlar ve daha birçok korkum, şu anda birilerinin yaşadığı... Şu saniye hepsi bir yerlerde gerçekleşiyor. işte bunu düşündükçe, şu anda henüz korktuklarım gerçekleşmediği halde içimden geleni yapamayarak, paylaşamayarak, 'şimdi'yi yaşayamamaktan ve hayatı ıskalamaktan korkuyorum.(Aret vartanyan- Sen ve ben)
