1 yıl 3 aydır diş teli kullanan bir yazar olarak şunu söylemeliyim ki: bu bir işkence.
tel takılmadan önce dişlerin arası açılsın diye bir çeşit boncuk-lastik takılıyor. o zaten sizi hayattan soğutuyor. öyle bir kaşındırıyor ki böyle bir ızdırap yok. intihara meğilleniyorsunuz.
tel takıldıktan sonra ilk zamanlar müthiş bir ağrı oluyor dişlerde. her randevuya gidip sıktırdığınızda yine 2-3 gün ağrıyor.
braketler dudağın iç kısmını yara yapıyor. bazen yemek yerken kaşığı sağa, tabağı sol tarafa fırlatmak istiyorsunuz. bazen ellerinizle dudağınızı kavrayıp koparıp atmak istiyorsunuz dudaklarınızı.
son zamanlara doğru lastik veriliyor üstteki teller ile alttaki tellerin arasında gerdirilmek üzere... bu lastiklerde diş etini öyle bir kaşındırıyorki bu sefer ağzınızı komple yerinden söküp atasınız geliyor. teller bazen kopar. koptuğu zaman diş etinize batar. hemen dişçiye gidip onarım yaptırmazsanız bu çile insanı mahveder. dilinize takılır o kopuk tel. sağlam hemde öyle bari koparayım diyemezsiniz.
ama harbiden dişleri düzeltiyor. çektiğime değecek oğlum! dişlerim dümdüz olmak üzere, sonra pasta cila yaptıracağım ve gelsin kahkahalar gelsin sırıtan suratlar hahahaha.
not:yıllardır embesil gibi ağzımı açmadan gülüyorum. yani dudaklarım kapalı şekilde. yavşak gülüşü diyorum ben buna.
