iç geçirmekten ziyade sürekli kıyas olunması gibi sikindirik bir durumda mevcuttur. ruşen amcanın oğlu sedat ayarındaki mahalleden arkadaşlarınız yavaş yavaş evli adam moduna girmiştir ve siz hala sapsınızdır. anneniz, ablalarınız ve bilumum tüm akrabaların nazarlarını celb ederseniz;
--spoiler--
hadi ya seni evermiyoz mu daha, yok mu kimse, kız bakalım mı
--spoiler--
gibi klişe söylemlere maruz kalırsınız. düğün düğün gezip çeyrek ya da arkadaşlığın derecesine göre en az 200'şer kağıt bayılır ve,
eşliğinde kopan ergen kızları izlemek gibi bir işkenceye maruz kalırsınız. sonra o düğünlerde birilerini size mutlaka yamamaya çalışırlar. yaş gidiyordur yavaş yavaş, ancak bu ülkede işe başlama yaşı 26-27 olmuş ise abazan bekarları suçlamanın manası yoktur. evlilik kafeteryalarda yiğişmekten ibaret bir olgu değildir. hele ki anadan babadan bir dam bile kalmıyorsa ve kendinizin alma imkanı da yoksa, beklemek yeğdir.
bu sebebten evlenen arkadaşları düşünüp melankolik bir havaya bürünmenin alemi yoktur. çünkü o arkadaşlarınız çok değil, bir ay sonra size içmeye gelecektir ve hanımı şikayet edecektir. sizde bekar ve özgür olan bir erkek olarak onlara nanik yapabilirsiniz. *
