babanın öğrettiği ilk şeylerdendir. geceleri hastahanede nöbette olduğu için maçlarını birlikte izleyemediğim, izleyebildiğimiz tek maçı** da kaybettiğimiz, bir maç uğruna hayatımda ilk ve şu ana dek son kez ağladığım, henüz geçen hafta kargoyla yolladığı elbiselerin en üstüne formasını özenle katlayıp koyduğu biricik babamın biricik takımı. biricik takımım. 4 yıllık yurt hayatımın sonlarına doğru artık futboldan nefret eder hale gelsem de fener aşkı her zaman en güzel duygularımı ve en güzel anılarımı sakladığım yerde duracak. artacak, ama eksilmeyecek bu sevgi. eksilirse baba sevgisi eskiyecek zira. sözün özü; fenerbahçe, baba deyince akla gelen 3. şeydir. (sevgi, aile, fenerbahçe)
