Gec duydugum, son uc gunde ancak ilk 8 bolumunu seyredebildigim dizi. O yillarda cocuk olmak gercekten guzelmis, insani guldurse de buruk bir gulumseme birakiyor insanin yuzunde. Devamli " ne guzel gunlerdi..." diyorum kendi kendime. Insan guluyor seyrederken ama biraktigi huzun daha fazla. Yokluk yillariydi ama herseyin degeri vardi, simdi hersey bol ama eski tat eski haz yok. Belki de bana oyle geliyor...
