zamanında pangaltı'da telefoncular sokağında bulunan bir mantıcının adıydı. bir gün telekomda işimiz var peder bey tutturdu hadi mantı yiyelim. kırk yılda bi jest yapmış kabul etmesek olmaz. gittik mantı yiyoruz. yan masada bir adam telefonla konuşmaya başladı.
-ya geldim işte. uğraşıyorum telekom tatile girdi. yarım saat sonra gelin dediler.
+... (ne diyor bilemeyeceğim)
-geliyor musun sen? gel o zaman yemek yiyoruz biz ahmetle.
+...
-ananın yerindeyim.
+.......
-dur abi vallahi yanlış anladın. mekanın adı ananın yeri. telefoncular sokağında mantıcı.
akabinde telefon kapatılır. bütün mekan gülmekten yerlerde. herkes kilitlenmişti.