yaşınız kaç olursa olsun, ailenizle geçen her günü *özleyerek anarsınız. hele bu kişiler içinde kaybetdikleriniz varsa. yad ederkende gözleriniz dolu dolu olur. kaybettiğiniz sevdiklerinizle yeniden bir arada olmak için nelerinizi vermezsiniz ki. ama maalesef giden gitmiştir. elinizdekilerle yetinmek zorundasınızdır. önemli olan elinizdekilerin kıymetini bilerek yaşayıp şu ölümlü dünyada kimseyi kırmadan keşke şöyle yapsaydımlardan uzak vicdanen huzurlu, geçmişi anabilmek...içiniz burkulsada.
