gece ölümlere gebe, benim bakış açım beter
ama senin gibi sahteci olamadım neden
kanatıyor çığlıkları kurtulmam gerek
yardım isteme benden bu şehri kurtarmam geber
ağzın, kan dolacak bazı, can verecek
farzı misal kıyılarında ceset topla artık
bak sahile vurdu bu gün katledilen şarkım
hakkaniyet istiyordum, alçaklığa kaldım
kopar yari, gönülden gayri, düştü takvim
bundan böyle fani sıçtığımın yalan şehri
ne kaldırımın sahi ne insanlarının kalbi
oluklarından sızıyor fahişenin haddi
ölde öyle gel, seni orda bekler ahdım
yıkılmış surların ardında nefret hattı
rehavet budur ya arandıkça boğar hakkın
ne yaşam ne ölüm ne de intikamda saklı
cehaletinin sırtı değdi yere
ben insanın katibiyimdim insan oldu hedef
an gelir yıllara bedeldir ve dolar kenef
boşuna sabredersin hep sonuçsuz muhakeme
sana saraylarını vaadedenlerin gözü çöplüğünde
gel kendine hiç bir sokak yürünmez önümde
narsist olan beton zeminde yetişmez çiçekler
al bende toprağın cesareti var gömdüm hep
kanlı deryalarda güneş battı hep
gerçek yüzü karanlıkta belli olur şehrin
el pençe divan, önünde diz çökenler öldü de
baş kaldıranın başından belayı döktü hep
seması tependen bakar gün yüzü görme diye
rayihası sandığında saklıdır hiç gülme diye
kalbini duyma diye, gerçekliği bulma diye
susmuyor şehir hep çığlığında boğul diye
