toprak ve su'nun hemen ardından bir fantastik çalışma daha. ancak, toprak ve su bir roman denemesiydi, bu ise tam bir fantastik öykü.
öyküde, yazım kurallarına büyük ölçüde bağlı kalınmış. betimlemeler, eli-yüzü düzgün ve anlaşılır cümleler kullanılarak yapılmış. diyalog bölümleri; 'dedi', 'demiş', 'söyledi' gibi yardımcı sözcüklere gerek bırakmayan diyalog formunda düzenlenmiş ve okuyucu için büyük rahatlama sağlanmış.
birkaç nüans dışında doğal mekanlar, dünyamızdan pek de farklı kurgulanmadıklarından, ağır mekan tasvirlerine de gerek kalmamış. bazı ilkel çağ yaratıkları ve mitolojik canlılar dışında insan-hayvan-canlı karakterlerinde de dünyamıza göre büyük farklılaşmalar gözlenmiyor. bu ise öyküyü türünün diğer örneklerine göre daha yalın kılıyor. normal şartlarda okuyucu için öyküyü sıkıcı hale getirecek bu duruma izin verilmemiş ve her şeyin dozu çok iyi ayarlanmış. okuyucu tam sıkılacak oluyor; sanki yazar bunu hemen farkedip onu tekrar motive edecek bir şeyler bulu-veriyor.
şöyle bir bakınca; klasik ve sağlam bir iskelete sahip kendinden emin, ayakları yere basan, fantastik bir öyküyüm ben diyor.
gözüme takılan bazı şeyler de yok değil. "lukarya...lukar.lukarya...." örneğinde olduğu gibi ard-arda cümlelerde aynı ya da ses uyumlu sözcüklerin tekrar tekrar kullanılması;
"...lukarya gözyaşlarını silip kendini toparladı hemen. 'üstünüze bir şey alın.' dedi sadece lukar. lukarya heyecanla başını kaldırdı, gülümsedi. hemen yanahe'yi hazırladı..."
veya,
"...kimyus'a döndüklerinde sessizliğine devam etti, lukar. evine gidip çorbasını içti ve karısına baktı, lukarya'ya. lukarya mükemmel bir kadındı.
ve bazı yazım hataları;
"...ne yazık ki tüm şehir lukar gibi değildi. insanlar çocuklarının kötülükle besliyordu. yanahe ve lukarya'nın şeytan olduğunu, onlara satış yapanın bile tanrı tarafından hiçbir duasının kabul görmeyeceğini ve ebediyen lanetleneceğini söylüyorlardı..."
ikinci cümleden ne kastedildiğini anlayamadım doğrusu. bu sözcük, 'kötülükleriyle' şeklinde bile olsa, bir yanlış var burda.
okumaktan haz aldığım güzel bir öykü. keşke, bu türde ürünler verebilen hayal dünyası geniş yazarların sayısı biraz daha artsa da benim gibi kıt hayalli, uykusundaki düşü bile ancak kabus olarak gören insanların hayal dünyaları biraz daha zenginleşse.
