cevabını bulamadığım sorudur. şimdi temizlik ve ne zaman ve durumda aklıma geliyor oradan başlıyorum.
sabah çalan alarmı kapatmak için telefonu ararken her sabah kendisini yere düşürürüm. eğilip telefonu ararken o toz yumağı ile göz göze gelirim. aslında her gün içimi ve vicdanımı acıtır o toz yumağı. hemen kalkıp silesim gelir lakin derse ucu ucuna yetişme adına kurulmuş saat izin vermez. hazırlanıp dersime giderim. gün boyu aklımda eve dönüp tüm evi deli gibi paspaslamak, toz olmak, bulaşık yıkamak vardır.ders biter eve dönerim. o temizlik hayalleriyle eve dönmek isteyen benden eser kalmaz adeta. koltuğumun oturmaktan çökmüş köşesine oturur,şu an yaptığım şeyi yapmaya başlarım. yaklaşık 8 saat kalkmam yerimden. evet zımbalarım popomu o koltuğa.böylece toz yumağı günden güne artar ve ben bunu sadece sabahları hatırlarım. belki kendimden iğrenirsem geçer, bilemiyorum.
