geçenlerde evi toparlarken, şaşırdınız değil mi? herhalde oğlum ben sizin gibi sadece eve kadın getireceğim zaman temizlemem evi, her daim temizlerim. çünkü bakir biri olduğum için kendime saygım var ve temizim. neyse işte evi toparlarken ev arkadaşımın günlüğünü buldum.
normalde bir başkasının günlüğünü okumam fakat, şeytan işte, dürttü. okuduğum her sayfada hayretim 1 kat daha artıyor, dizlerimin bağının teker teker çözüldüğünü hissediyorum. her sayfada benden ve benim çok güzel kız arkadaşlarımdan bahsediyor. vay ipne dedim, demek benim kız arkadaşlarıma (öyle değil lan, normal bildiğin kız arkadaş) göz dikiyor. ama normaldir dedim, sonuçta beyni sikinde afedersiniz.
sonlara doğru bi de ne göreyim! meğer bu lale beni kıskanıyorumuş. her sayfanın sonuna " keşke ben de bakir kalabilseydim" diye de onun için yazıyormuş, çok geç anladım. can alıcı bi alıntıyı yazmak isterim şimdi size;
"keşke ben de zortlak gibi bakir olsaydım. fakat yine bi şey değişmezdi ki:( o çok yakışıklı bi bakir ama ya ben:,,,,,("
akşam eve gelince bu, hemen pılısını pırtısını toplayıp evi terk etmesini söyledim. kıskanç bi ev arkadaşıyla işim olmazdı benim. bu ağladı falan, abi ben ettim sen etme vs ama dinlemedim. bu da böyle bi anımdır işte.
neyse kısacası var olan ve birbirini kıskanan kadınlardan daha tehlikeli olan erkeklerdir. düşman başına...
