insanın yaşadığı bazı olaylar sonucu herkese herşeye karşı bir güven eksikliği hissetmesinden kaynaklanarak sarfedilen cümle. adı üstünde karamsarlıktır. insan bazen böyle düşüncelere yönelecek olsa da kendini toplamalı(çünkü bu genelde salıvermişlikten kaynaklanır), titreyip kendine gelmelidir. yılmadan bir daha başlamalıdır ki yaşamaya yaşam tadında devam edebilsin. çünkü evreni, dünyayı, kaderi ne derseniz diyin yargılamak imkansızdır.isyanın bir faydası olmayacaktır. karamsarlık herşeyi daha da kötüye iter. zor ama herşeye baştan başlamak en iyisidir .önemli olan zoru başarmaktır.
bi de bu söylediklerimden çok farklı bir kategoride sırf dikkat çekmek için bu tür cümleleri sarfedenler vardır. onların da genel amacı ilgi görmek, duygu sömürüsüyle odak olmaktır.
