Bunun bir "arkadaş satışı" sebebiyle, bir de arkadaşsızlık sebebiyle olanı vardır. Arkadaşsızlık sebebiyle olan en içler acısıdır. Ne lan o? Sinemaya tek başına gidilir miymiş? Hiçbir şey yoksa bile, filmden çıkınca, filmi birlikte izlediğiniz kişiye anlatamama gibi bir içler acısı durum var. Gider izlersiniz, olur biter... Yani açıklamalar çok... Ama yalnız başına yapılan her güzel şey gibi bu da sonuçta anlamsız kalır. Buna Moğollar'ın "Çaya kaç şeker" şarkısı son noktayı koyuyor: "Yoksa, zor değil, hiç zor değil, demli çayı bardakta karıştırıp, bir başına yudumlamak doyasıya. Ama; 'çaya kaç şeker alırsın ?' Diye bir ses sormalı ya ara sıra "
