devlet dahil yerleşik hiç bir düzen olmayacaksa, kesinlikle güçlü olanların güçsüzleri ezmeye, tahakküm kurmaya devam edecekleri olgusudur. insanoğlu toplumsal bir düzen kurmadan tamamen bireysel yetileriyle yaşayabilseydi o zaman olurdu.
bu entry deki fikrin özünü yakalamak isteyen; toplumsal yaşamın bu dünyaya ait olduğunu, bu dünyanın cennet olmadığını, egolardan kurtulmanın cenneti tarif etmek olduğunu düşünmelidir.
keşke olsaydı, keşke tüm bireyler egolarından kurtulabilseydi ! keşke !
edit : anarşizmle kurulmuş ideal bir düzen gösterin inanayım !
ayrıca demem o dur ki; devlet zaten kurulmuş bir tahakkümü gösterir. yıkıp yerine başka bir şey kurduk diyenlerin sistemi de ne yazık ki tahakküm aracına dönüştü.
not : idealler bitmez, mahşere kadar aramaya devam.
