pek çok kişiye ağır gelendir. geçmişte yaşanılan, yaşatılan kötü anlar için yük demek fakat güzel anları "hatıra" diye anmak ise insanın ikiyüzlülüğünden ileri gelendir.
oysa geçmiş iyisiyle kötüsüyle insana aittir, insana özgü, insan kokulu... ve bu sahip olunan anılar bütünü içersindeki en ufak umutsuzluk anları bile üstünden zaman geçtikçe hafızaya yerini sabitler. ne gece ne gündüz ne günün belli herhangi bir zamanı değil de; insan kendini keskin, umutsuz, mutsuz, çaresiz hissettiğinde göze çarpar. halbuki bu oyunun amacı geçmişte yaşanılanları geleceğe deneyim oalrak aktarmaktır. oysa hepimiz yanlış anlarız bu küçük oyunu ve geçmişi bir parça anımsamayagörelim; her şey bir bir "hata" gibi çıkar gün yüzüne...
geçmiş, yaşanılanlar ne kadar iyi veya ne kadar kötü olursa olsun bize az buçuk tecrübe katmış olmalı ki onların adına gerçekten yaşanmışlık diyebilelim.
