insan yaşam gereği olarak tüketmek zorunda olan ve bunu sürekli hale getirmiş bir canlıdır. tüketimin zorunluluğu üretimi zorunlu hale getirir, peki bu üretim araçları kapitalist sınıfın hegemonyasında olduğuna göre bireyin kapitalist sistem içinde olması yaşamsal bir zorunluluk olarak karşımıza çıkar. siz ne yaparsanız yapın yaşamsal faaliyetlerinizi yerine getirirken metanın değişiminde rol oynarsınız. bu koşullarda komünistlerin yapması gereken nedir? ayağında ki adidası çıkaracak ve küçük bir dükkandan alışveriş yapacaksınız para kime gitti küçük de olsa yine burjuvaya ve siz ondan almaya devam ettikçe o büyük bir tekel haline gelip adidas benzeri bir kurum olarak karşımıza çıkacak. cola içmeyip limonata içiyorsunuz satın aldığınız yerin elde ettiği karla yine büyüme yoluna gideceği aşikardır. yerli malı tüketimi küçük burjuvanın büyüyüp tekelleşmesine olanak sağladı. siz yabancı marka almadınız diye o türk markasının çalışanları zengin olmayacak sabit gelirle daha fazla çalışacak. o adidas gidip yerine daha beteri gelecek belki de. bu tarzda ulusalcı zırvalarıyla hiç bir yere gelemezsiniz bir kere pragmatik olarak hiç bir fayda sağlamaz ikincisi zaten kaybolmaya yüz tutmuş bir topluluğu inatla besleyerek toplumsal evrime de ihanet edersiniz. markası ne olursa olsun, üretim yeri neresi olursa olsun o aldığınız şey bir işçinin elindendir. anti-amerikancılık oynamanızın işçilere hiçbir getirisi olmadığı gibi türk işçisi amerikan işçisi gibi yapay bir ayrışmanın içine çekilip bölünürsünüz. karşı geldiğiniz sınıf zarar görmez sadece kendi içinde bir dengelenmeye gider. diyeceğim ne tükettiğiniz yerine üretiminin hangi sınıfa ait olduğu temel esastır.
