platonik olduktan sonra yakınlık uzaklık sadece izafi birer tanım olur*. karşıdakinin gönlüne uzak olduktan sonra dibinde olsan ne fark eder.
sevdiceğe uzak olmanın aşkı köreltmesi yada körüklemesi durumları da oluşabilir duygularda, lakin o da kişinin karakterine kalmış.
demek istediğim;
- mazlum aşığımız içe dönük ise uzakta olan kişiyi aklında daha da büyütür, büyütür, büyütür. onu olduğundan bambaşka bir kişi yapar. hatta öyle anlamlar yükler ki o kişi gerçek hayatta sadece bir hayal olur. nazan bekiroğlu'nun tanımıyla*** bir portreye aşık olmak gibi.
- kişi dışa dönükse gözden ırak olan gönülden de ırak olur felsefesini hayata geçirir, eğer malum kişi zırt pırt mantar gibi türemezse bir yerlerden.
