yaktığı ışıklar aydınlatmıyordu hiçbir yeri, loştu gözleri. içi bir hoştu, alkolden olsa gerek...
içti sabahlara kadar, sabah olunca sızdı, öğleden sonra ayıldı, yine içti yine sızdı... gece yine içmeye başladı...
korkularıyla yüzleşmekten, zayıf yanlarıyla selamlaşmaktan korkuyordu...
eline bıçağı aldı, kan damlıyordu... daha sarhoş olmadan vermişti kararını ve kesmişti, bıçağı değdirebildiği her yeri... kan kaybediyordu, başı döndü, bıçağı göğsüne koydu, uyudu...
bir daha uyanamadı...
